یه اهنگ از مرتضی پاشایی بود به ایم دروغ دوس داشتنی، خیلی دوسش دارم...
بگو این دروغ دوست داشتنیو این بارم
باز بگو بی تو میمیرم بگو دوست دارم
من که این همه دروغ تو رو باور کردم
یه دفعه دیگه بگو بگو که برمیگردم
هرچن مال ما شاید برعکسه... به هرحال... خیلی خوبه این اهنگ...
یه اهنگ دیگه ام هس T-Dey خونده... به اسم انگشت نما... اونم خیلی خوبه، صدای خواننده ام که ترکونده واقعا...
دستم درد نمیکنه دیگه...
فک داشتم میکردم که اون هم میتونه منو تحمل کنه بعدا؟ اونم میتونه برام صبر کنه؟ اونم انقد باورم خواهد داشت که قسم بقیه رو هم باور نکنه؟! نمیدونم... زندگی دو طرفه اس خب... اگه من درست حسابی بودم و ارزششو داشتم ول نمیکرد و فکر جدا شدن ازم به سرش نمیزد... البته شایدم چون من مث بعضیا اونو وابسته ی خودم نکردم به هزار روش نامردی و گولش نزدم و بدون رضایت خودش براش کاری نکردم... خب شاید باید اینطوری نمیبودم، نمیدونم فعلا...
ولی من... I laid my armor down for her... و اون ازاد بود همه چیو ببینه، همه ی نواقص و نقطه ضعفام رو که بقیه نمیدیدن... ازاد بودش هرکاری بخواد بکنه... صوبتی ندارم دیگه...
همسر بیمار!