زندگی بدیه... ادم خودشو بخاطر یکی دیگه تقریبا فدا میکنه, با کلی ارزو و امید و نقشه برا اینده و... اما اخرش از همون نفر میشنوه که هیچی نبود و تو خودت بودی و خودت! به همین سادگی... چرا؟ هی میپرسن ازم, هر ادم جدیدی هم پیدا میشه سعی میکنه بفهمه, قبلیا هم میخوان بدونن چی شده و... ولی ایا مهمه؟! چه اهمتی داره؟! نه انسانیت مونده بین مردم, نه قلب و احساس...
به هرحال, هرچی سعی میکنه ادم, هرچی امیدواره, هرچی احساس خرج میکنه, هرچی صبر میکنه, اما نتیجه ای نمیگیره به جز دلسردی و احساس پوچی! اینکه ادم میگه این همه چیز و اون همه حرف واسه چی بود؟! خب جوابی نیس واسه اینا... میشه گف خود طرف بوده و خودش و ارزوهاش!!! به هرحال... اینا باعث نمیشن من متوقف بشم, یا چیزی از احساسم کم بشه یا هرچی دیگه... من تمام سعیم رو کردم و میکنم که اشتباهی نکنم و چیزی کم نذارم, نمیگم خیلی عالی و موفق بودم, ولی اقلا بدم نبودم...
یه چیز دیگه اینکه وقتی گزینه باشه ادم خیلی بده...
من نمیدونم چه اتفاقی داره میفته... من همیشه یه جور بودم... من یکیو خواستم و همونو خواهم خواست... من شیفت نمیکنم رو کس دیگه... برا داشتن کس دیگه تلاش نمیکنم, دعا نمیکنم... من برا یه نفر سعی میکنم فقط... اما مهم نیس... شاید این دلیل نمیشه بقیه ام اینطوری باشن...
زندگی اینطوریه... لت ایت بی...
تا جایی که بتونم تلاش میکنم, ببینیم چی میشه دیگه... یا همین, یام هیچی دیگه! من تصمیممو گرفتم... ای ویل نور چنج ایت, کاز در ایز نو ریزن...
Hate me, spit me or even spit on me, pretend there was nothing between us, tell me about who u love, talk about another boy like u r in the clouds, tell me to marry with my memories, do any fuck u want...
I might feel sad, i might think why, i might shout, scream, kick a wall, cry, go mad or do any other fucking stupid thing... But i wont regret what ive done, i wont doubt it... I wont Love u not!
Fuck, who cares?!
مزخرفات... شرو ور... فقط خواستم نوشته باشم یه چیزی... شاید یکم خالی شم :/
همسر بیمار!